Na het laten opmaken van een eindinspectierapport, na oplevering van zijn bedrijfsunit, laat de opdrachtgever de aannemer weten dat alle staalelementen scheef staan, inclusief de voorgevel en de roldeur, en dat er een constructief gebrek is aan de dakconstructie. Als gevolg hiervan is de waarde van de bedrijfsunit gedaald, zo betoogt de opdrachtgever. De aannemer stelt hij voor de schade aansprakelijk. Die reageert per brief dat er geen constructieve problemen zijn. Hij verwijst daarbij naar het bijgevoegde rapport van zijn deskundige.
Ook nadat de opdrachtgever de aannemer opnieuw sommeert over te gaan tot herstel van de gebreken, blijft deze in gebreke.
Scheefstand constructie
De door de opdrachtgever ingeschakelde deskundige geeft in zijn rapport aan dat de staalconstructie op diverse plaatsen uit het lood staat. Op sommige plaatsen zijn de staalelementen ook getordeerd. Door deze gebrekkige constructie staat de voorgevel uit het lood. Dit heeft weer tot gevolg dat de loopdeur niet goed sluit. De scheefstand in de voorgevel valt juist daarom op doordat de roldeur wel waterpas hangt. Voor een nieuwe deur raamt de deskundige de kosten. Die voor de gebrekkige constructie staan volgens hem niet in verhouding tot de schade, omdat herstel bouwkundig gezien niet noodzakelijk is. Bij verkoop zal de bedrijfsunit echter minder opbrengen.
De aannemer heeft een andere kijk op de zaak. Hij wijt de gebreken aan de zelfwerkzaamheid van de opdrachtgever. Die heeft de verdiepingsvloer aangelegd juist op de plaats waar de aannemer de stalen constructie heeft uitgevoerd. De schadeclaim van de opdrachtgever wijst de aannemer om die reden af.
De arbiter neemt ter plekke een kijkje. Hij concludeert dat sprake is van scheefstand in de voorgevel en in de kolommen. Daarnaast ziet hij dat de kolommen niet goed zijn geplaatst. Met de deskundige van de opdrachtgever is hij van oordeel dat hier geen sprake is van goed en deugdelijk werk. De aannemer wijt dit aan het feit dat de opdrachtgever de verdiepingsvloer in de bedrijfshal zelf heeft gerealiseerd.
Maar zoals de opdrachtgever aangeeft, zijn zowel de deskundige van de opdrachtgever als die van de aannemer van oordeel dat dit niet de scheefstand veroorzaakt. De door de aannemer ingeschakelde deskundige schrijft immers: ‘Ook het plaatsen van de tussenvloer zal verder geen maatafwijkingen kunnen hebben gegeven’.
Waardedaling
De opdrachtgever heeft de aannemer diverse malen de kans gegeven de hierboven beschreven gebreken te herstellen. Nadat de door de opdrachtgever ingeschakelde deskundige het bedrijfspand had onderzocht, sommeerde zijn gemachtigde de aannemer om voor een bepaalde datum over te gaan tot herstel. Door hier geen gehoor aan te geven, is naar het oordeel van de arbiter, de aannemer in gebreke gebleven.
Omdat de opdrachtgever de bedrijfsunit niet verkoopt, is volgens de aannemer van waardevermindering geen sprake. De arbiter is het met de opdrachtgever eens dat de scheefstand, die de aan-nemer valt toe te rekenen, wel degelijk tot een waardedaling van de bedrijfshal leidt. Het al dan niet verkopen van het pand is daarbij niet relevant. Voor het esthetisch aanzien, de gehele scheefstand van de voorgevel en de kolommen, begroot de arbiter een schadevergoeding vanwege waardevermindering.
Wat de loopdeur aangaat, heeft de arbiter ter plekke gezien dat deze door de scheefstand van de vliesgevel niet goed functioneert. De aannemer heeft aangegeven dat hij de mogelijkheid wil hebben dit gebrek te herstellen. Ook in dit geval wijst de arbiter een schadevergoeding toe op basis van kosten van herstel door een derde.
Overige kosten
De aannemer moet de door de opdrachtgever gevorderde buiten-gerechtelijke kosten betalen. De arbiter vindt dat het voor de opdrachtgever nodig was deze kosten te maken teneinde zijn vor-dering te onderbouwen. Voor wat de proceskosten betreft, moeten de opdrachtgever en de aannemer deze samen en in gelijke mate betalen.
Geschilnummer: 30.253
Tekst: Paulien Ruitebeek
Illustratie: Pennestreek
