Tussen een aannemer en zijn opdrachtgever is een discussie ontstaan over de kalkzandsteen elementen die zijn gebruikt in het buitenspouwblad van een woningfundatie. De kalkzandstenen zouden niet geschikt zijn voor een buitentoepassing en uiteindelijk leiden tot flinke vorstschade. Onzin, meent de bouwer.
Vervanging kalkzandsteenblokken
Volgens de opdrachtgever is de aannemer op twee punten toerekenbaar tekortgeschoten. Ten eerste door in strijd met het bestek kalkzandsteen te gebruiken voor het buitenspouwblad van zijn woning. Ten tweede vanwege de aanwezigheid van een gebrek. De kalkzandstenen zijn niet geschikt voor een buitentoepassing. De stenen zullen door vorst verpulveren. Als er op dit moment nog geen vorstschade is, zal die in de toekomst zeker ontstaan. De opdrachtgever eist vervanging van de kalkzandsteenblokken door gevelstenen.
In de tot de overeenkomst behorende tekening is het principedetail betreffende de fundering getekend. Dit detail is nader uitgewerkt in een werktekening. In beide tekeningen is opgenomen dat ten behoeve van de fundering kalkzandsteen wordt gebruikt. Naast de verwijzing in het bestek naar de tekening is artikel 9 van de overeenkomst belangrijk. Deze luidt: ‘Bij eventuele verschillen tussen tekeningen en bestek, prevaleren de tekeningen boven het bestek.’ De arbiter komt tot de conclusie dat de aannemer juist heeft gehandeld door kalkzandsteen toe te passen.
Gronddekking
De leverancier van de kalkzandsteen adviseert bij toepassing van kalkzandsteen in de fundering onder het buitenspouwblad een gronddekking van 150 tot 250mm. De opdrachtgever stelt dat de blokken zich aan de zijkant van de garage op 175mm beneden de bovenzijde van de bestrating bevinden.
Bij de voorgevel is dat op 150mm. Na aftrek van 60mm van de straatsteen liggen de kalkzandsteen elementen respectievelijk op 115mm en 90mm beneden maaiveld. De aftrek van 60mm van de straatsteen snapt de arbiter niet. De steen zorgt immers ook voor voldoende gronddekking. De situering van de kalkzandsteen valt binnen de door de leverancier aangegeven tolerantie en voldoet dus.
Geen beschadigingen
Dan het verborgen gebrek. De aannemer heeft hier zowel in december 2007 als in mei 2009 onderzoek naar verricht. De grond werd circa een meter afgegraven om de achterliggende constructie te kunnen inspecteren. Deze bleek in goede staat. Er zijn geen beschadigingen geconstateerd aan de fundering noch aan de toegepaste kalkzandsteen. Toch vreest de opdrachtgever voor vorstschade in de toekomst.
Een standpunt dat de arbiter niet onderschrijft. Sinds de bouw zijn er meerdere vorstperioden geweest, waarbij geen schade is opgetreden. In de vijf jaar na de oplevering, hebben zich geen symptomen geopenbaard die de conclusie rechtvaardigen dat sprake is van een intredend proces van verval.
De opdrachtgever heeft op geen enkel punt gelijk gekregen. Hij betaalt daarom de arbitragekosten à 3.135,95 euro. Daar komen de kosten van rechtsbijstand van de aannemer – 580 euro – nog bij.
Geschilnummer 31.423
Tekst: Viola Huurnink
Illustratie: Pennestreek