Daardoor kunnen gemeenten geen keiharde eisen stellen aan zaken als de brandveiligheid en constructie van hoge gebouwen.
Serieus
Karakus stelt dat er wel degelijk zware landelijke normen voor rijzig vastgoed bestaan, maar dat deze niet in de wet zijn verankerd. “Die strenge eisen zijn na uitvoerig onderzoek door de Nederlandse bouwwereld opgesteld,” aldus Karakus.
“Gemeenten gaan er serieus mee om en hebben het Rijk niet echt nodig om voorwaarden, via een wetwijziging bij lagere overheden, bouwers en projectontwikkelaars af te dwingen.”
Amper flexibel
Wat de wethouder betreft hoeft het Bouwbesluit dus niet te worden aangepast voor minimaal zeventig meter bouwwerken. “Integendeel, want het Bouwbesluit kan ook belemmerend werken. Dat pakket afspraken is doorgaans snel achterhaald door nieuwe ontwikkelingen in de bouwsector. En het beperkt gemeenten in het stellen van aanvullende voorwaarden.
Als Rotterdam bijvoorbeeld milieueisen aan een bouwwerk wil stellen, moeten die met nieuwste technieken of materialen wel te realiseren zijn. Probleem is dat het Bouwbesluit amper flexibel is en nooit snel aan innovaties wordt aangepast.” Oftewel, zo zegt hij. “Houdt het maar zoals het nu is.”
Bron: AD.nl