De nieuwe zonnecollectoren, gevuld met 1,5 liter glycol dat wel 150 graden warm kan worden, zijn bedoeld voor warm water en verwarming. Woningcorporatie De Huismeesters stelt dat door dit systeem de energierekening lager uitpakt.
Ook in de winter, zelfs als het vriest, levert het systeem bij bewolkt weer nog warmte. Zestig procent van het warme water wordt zo zonder gas verwarmd. Dat scheelt brandstofeuro’s en de uitstoot van CO2 daalt jaarlijks met honderden kilo’s per huishouden en niemand hoeft daar koud(er) voor te douchen.
Gloednieuw
Het gaat volgens de initiatiefnemers om de eerste huizen in ons land waar na pakweg dertig jaar, de afschrijftermijn, wederom gekozen is voor een gloednieuw zonne-energiesysteem. “In die beginjaren tachtig stond grootschalige toepassing van duurzame energie in de kinderschoenen”, aldus woningcorporatie De Huismeesters.
Er werden toen vijftienduizend glazen buizen geplaatst, waaruit telkens via een koperdraad opgevangen warmte voor het verwarmen van water werd gebruikt. De Technische Universiteit Delft en Bredero Energy Systems, tegenwoordig BAM Techniek-Energy Systems, vonden in Beijum de plek voor een pilot.
“Dit is er zo eentje!”, zegt opzichter technische installaties Hans Hoving van De Huismeesters, die al jarenlang betrokken is bij het duurzame project. De vacuumgezogen glazen pijpen die bijna dertig jaar lang op het dak lagen hebben veel weg van reusachtige TL-buizen. “Al na een paar minuten is het koper behoorlijk heet!” Inderdaad, wie ze aanraakt voelt de warmte.
Rendement
Het nieuwe ontwerp, dat deze zomer gemonteerd wordt, is een stuk efficiënter dan de oude variant. Hoving: “Er zijn minder ‘omwegen’ gemaakt met de leidingen bijvoorbeeld en dat levert hoger rendement op.” De zonne-energie wordt in de vorm van warm water ‘opgeslagen’ in een soort tank van honderd kubieke meter water en in een fenomenaal twintig kilometer lang buizenstelsel onder een park.
Dit werkt nog altijd prima, maar na dertig jaar dagelijkse actie zijn de dakconstructies toch wat verroest. Het koper corrodeert en her en der zijn lekkages te zien. “Dus werd het tijd voor wat nieuws.” Het mag wat kosten; 36.000 euro per huis oftewel zo’n 3,5 miljoen euro in totaal voor nog geen honderd woningen. “Maar dan zijn we weer voor een generatie klaar.” De Huismeesters krijgt voor dit energieproject subsidie van de overheid uit het potje ‘Duurzame warmte voor bestaande bouw’.
Doordat de nieuwe collectoren beter zijn dan de oude hoeven er minder exemplaren te worden geplaatst. De operatie levert voor bewoners weinig gedoe op. Op de zolders zijn alleen een aantal aansluitpunten aangebracht. Iedere woning is straks voorzien van acht fikse collectoren, met één kleine ketel per zolder. Het blok krijgt tevens 515 pv-panelen, oftewel zonnepanelen.
Overtollige warmte
Via warmtetransport kunnen woonblokken onderling zonodig warmte uitwisselen. De nieuwe variant is er echter op berekend dat de opgewekte warmte zoveel mogelijk in het eigen blok blijft. Er is een centraal ketelhuis, maar daar gaat voortaan alleen overtollige warmte heen.
Door de inzet van zonnepanelen daar waar collectoren overbodig zijn, is het mogelijk dat de verwarming energieneutraal werkt. Als back-up voor storingen of als het echt te koud is om warmte op te wekken, is er per negen woningen toch een hr-gasketel beschikbaar.
