Het Bouwbesluit definieert de weerstand tegen branddoorslag en brandoverslag (wbdbo) als de ‘kortste tijd die een brand nodig heeft om zich uit te breiden van een ruimte naar een andere ruimte’. De definitie van de wrd uit NEN 6075 lijkt hierop, namelijk de ‘weerstand tegen verspreiding van rook van de ene ruimte naar een andere ruimte’. In beide definities gaat het dus om eisen tussen ruimten onderling.
Het Bouwbesluit stelt dat we de wbdbo moeten bepalen volgens NEN 6068 en de wrd volgens NEN 6075. Daar waar de NEN 6075 het heeft over rookverspreidingstrajecten, heeft NEN 6068 het over branduitbreidingstrajecten. De definities zijn vergelijkbaar, namelijk het ‘traject die de rook aflegt tussen de beschouwde ruimten’ en de ‘weg die de brand kan afleggen […] van de ene ruimte naar de andere ruimte’.
Op scheidingsniveau heeft de NEN 6075 het over ‘rookwerendheid’. Dus om de wrd te realiseren, brengen we scheidingen met een rookwerendheid aan. Bij de wbdbo brengen we scheidingen met een brandwerendheid aan.
Ook op componentniveau is de basisgedachte achter de termen vergelijkbaar. De rookdoorlatendheid stelt een grens aan de hoeveelheid rook die een component kan passeren. De brandwerendheid stelt een grens aan de hoeveelheid vlammen, warmte en straling die een component kunnen passeren.
Bij de brandwerendheid van een component is de toepassing in andere constructies van belang. Er kan bijvoorbeeld een verschil zijn in de brandwerendheid van een doorvoering, afhankelijk van het feit of het gaat om afwerkingsmateriaal op een steenachtige wand of op een metalstud-wand. Bij de rookdoorlatendheid is de toepassing van een component in andere constructies niet van invloed op de rookdoorlatendheid van een component zelf.
Dit artikel maakt deel uit van het Dossier Brandveiligheid
