Na twee jaar bouwen gaat het Mauritshuis vrijdag 27 juni weer open. Koning Willem Alexander verricht de openingshandeling van het in oppervlakte verdubbelde museum. Die uitbreiding is deels gevonden in het pand Plein 26 aan de overkant van de straat. Mauritshuis en Plein 26 zijn ondergronds met elkaar verbonden middels een ruime en vooral lichte foyer.
Hans van Heeswijk architecten tekende voor dit bijzondere ontwerp, waarvoor hoogstaande staaltjes bouwtechniek werden vertoond. Deels betroffen die de kelderbouw in een lastige en kwetsbare omgeving, maar pareltjes van bouwtechniek vormen ook de liften.
Daglicht
De nieuwe foyer bevindt zich deels onder het voorplein van het Mauritshuis, deels onder de aangrenzende straat Korte Vijverberg en deels onder Plein 26. De foyer is licht door de vide met entreetrap en een glazen gevel aan de zijde van de Hofvijver, door beloopbaar glas (met zeefdruk) aan de andere zijde van het plein en door hoog gelegen ramen die uitzicht geven op de Korte Vijverberg.
Entree via voorplein
Essentieel voor de beleving is dat de entree van het Mauritshuis weer gaat via het voorplein. Niettemin was de oude ingang niet meer bruikbaar. Bezoekers zouden dan onmiddellijk binnenkomen in de kwetsbare en beperkte ruimte van het museum zelf. Ze worden daarom nu via het voorplein geleid naar een trap naar beneden, aan de zijde van de Hofvijver. In deze vide bevindt zich ook een lift. Die mocht echter niet opvallen en is daarom vrijwel volledig van glas. Deze unieke innovatieve glazen draagconstructie is een hoogstandje van Octatube.
Vloer als tafel
Vanuit de foyer moest ook het Mauritshuis zelf per lift bereikbaar zijn. De meest logische plaats was volgens projectarchitect Dick de Gunst direct achter de oude voordeur. Daar was ruimte en het was de meest logische plek om binnen te komen. Niettemin moet de voormalige voordeur wel bruikbaar blijven, want het is de enige plek waar het schilderij De Stier van Potter naar buiten kan. Dus is gekozen voor volledig glazen wanden rondom de lift, die overigens vanwege de bijzondere plafonds niet hoger gaat dan de eerste verdieping.
Als de lift zich op de kelderverdieping bevindt, is in het Mauritshuis niets van de lift te zien, buiten de glazen wanden. Zelfs de vloer met natuurstenen tegels is gewoon aanwezig. Dit vloerdeel is namelijk uitgevoerd als een tafel op vier poten, die wordt opgetild door de lift. Met detectie – waar een museum vanwege beveiliging van zichzelf al goed in is – wordt voorkomen dat de lift omhoog gaat als er zich onverhoopt iemand op het vloerveld zou bevinden. Dat is overigens in de praktijk nauwelijks mogelijk doordat het glazen portaal afgesloten is.
