Het pand wordt gerestaureerd door Stadsherstel Amsterdam N.V. De geveltop is afkomstig van de inmiddels opgeheven werf van het toenmalige Bureau Monumentenzorg bij de Uilenburger Synagoge. Reeds in het jaar 2000 is de top gekocht door Stadsherstel om op het pand Runstraat 4 te zetten.
Gevelbeeld
Doordat de huurder toen nog niet kon worden uitgeplaatst, heeft de restauratie enige jaren op zich laten wachten. Waar de nieuwe oude top vandaan komt is onzeker, maar op een schets die aanwezig was in het archief van Monumentenzorg staat de aantekening “afkomstig van Dijkstraat”.
Runstraat 4 is een van oorsprong 17e-eeuws pandje aan één van de negen straatjes in Amsterdam Centrum. Het was geheel verkrot en wordt nu door Stadsherstel van de ondergang gered. De gevel van het pand dateert uit midden van de 18e eeuw met een pui van rond 1800. Bij aanvang van de restauratie bezat het een eenvoudige 19e-eeuwse geveltop met rollagen. De nieuwe top is een qua bouwstijl en gevelbeeld passend exemplaar, die de latere vervlakking van de gevel weer te niet doet.
Omstreden
Het herplaatsen van geveltoppen is omstreden binnen de monumentenzorg. De Rijksdienst voor Archeologie, Cultuurlandschap en Monumenten is tegen, omdat het geschiedvervalsing zou zijn en de authenticiteit van het te ontvangen pand zou aantasten. Stadsherstel is het hier niet mee eens. Geveltoppen werden vroeger in serie gemaakt in de ateliers van de steenhouwers. Bouwers konden ter plekke een passend exemplaar voor hun in aanbouw zijnde huis uitzoeken. Dus, in feite zijn de toppen inwisselbaar.
Het herplaatsen van geveltoppen is in het verleden vele malen gebeurd – met goedvinden van de rijksdienst – en het stadsbeeld is hier door verrijkt. Voor het aanzien van de stad is deze vorm van stadsherstel daarom zeer belangrijk.
Noodconstructie
Voor de start van de werkzaamheden aan Runstraat 4 was al bekend dat het veel werk zou zijn om het restauratieplan van architect Thijs Kaas uit te voeren. Toch zaten er nog onaangename verrassingen in het pand. Zo begon als gevolg van het funderingswerk het achterhuis ernstig te bewegen, waardoor het van een noodconstructie moest worden voorzien.
Daarnaast kwamen compleet verrotte balkeinden achter de betimmeringen tevoorschijn en werden alle balklagen daarom verstevigd of geheel vernieuwd. Ook werden de vloeren aangeheeld en de kapspanten in orde gemaakt.
Sloop en herbouw zou goedkoper zijn geweest, maar met een monument kan dat natuurlijk niet. Inmiddels is dankzij de inspanningen van bouwbedrijf FW Onrust het casco weer helemaal stevig en wordt er nu gewerkt aan de inbouw. Er komt één woning op de verdiepingen en op de begane grond een winkel.
