Opvang voor daklozen in bijzonder gebouw

Standvast Wonen heeft voor het Leger des Heils in Nijmegen een nieuwe ‘Domus’ laten bouwen. In de domus worden thuis- en daklozen opgevangen. TM2 Architecten uit Arnhem was verantwoordelijk voor het ontwerp, dat vooral opvalt door de van binnenuit verlichte ‘huid’.

Drie bouwlagen

Het Domus bestaat uit 24 wooneenheden en een aantal algemene ruimten voor thuis- en daklozen. Het gebouw bestaat uit drie bouwlagen met op de begane grond een omsloten buitentuin en op de verdiepingen omsloten buitenruimten. Iedere bouwlaag beschikt over 8 bewonersruimten met badruimten geschakeerd rondom een gemeenschappelijke woonkamer en keuken. Iedere bewonerruimte krijgt een dubbele glasgevel, waarbij de binnenste glaspui is voorzien van te openen delen. Op deze wijze is het mogelijk dat bewoners op deze geluidbelaste locatie een prettig woonverblijf hebben én de ruimte natuurlijk kunnen ventileren.

Beschermende huid

Uitgangspunt bij het ontwerp is de gebruiker (thuis- en daklozen) en het wonen op een geluidbelaste locatie zoals deze. De architect wilde een beschermende omgeving creëren en heeft dit vertaald in een gevelschil rondom een eenvoudig opgezette plattegrondstructuur met veel lichtinval en de tuin. De gevelschil bestaat uit een waterkerende folie, een spouwruimte en een corten-stalen beplating met een geperforeerd patroon (huidpatroon). Corten-staal heeft als eigenschap dat door het oxideren een roestlaag op het metaal ontstaat waardoor het materiaal zichzelf in bescherming neemt. Op de hoeken wordt de beplating rond gezet zodat de schil in één beweging doorloopt. In de spouwruimte is LED-verlichting aangebracht. In de avonduren wordt de ruimte tussen de geperforeerde plaat en de folie verlicht. Hierdoor worden de oneffenheden zichtbaar van de folie waardoor de gevelschil in de avonduren transformeert tot een levendige huid. Bescherming is niet alleen onderdak bieden, maar ook het geven van  toekomstperspectief. Dit is in het ontwerp vertaald in de raampartijen die door de schil heen ‘barsten’. De verspringingen in het gevelvlak ondersteunen deze beeldvorming. Van veraf oogt de gevel als een gesloten schil met zachte hoeken. Van dichtbij en in de avond wordt de openheid en de levendigheid van het gebouw tastbaar.

[fotoplayer]