Paviljoen De Verbeelding van architect René van Zuuk werd enige tijd geleden door gevelanalist Nico Hendriks een groen uitgeslagen ‘vuilvanger’ genoemd. Deze kritiek kwam ook de gemeente Zeewolde ter oren met als gevolg dat het gebouwtje recentelijk grondig is opgeknapt en weer een sieraad is in de zeven kilometer lange kunstroute De Verbeelding.
De sculpturale vormgeving van het paviljoen wordt gekenmerkt door een constructie van houten spanten die steeds in een andere hoek staan, waardoor een getordeerd dakvlak is gevormd. Oorspronkelijk had het gebouw een zilveren kleur, maar dat was al enige tijd niet meer het geval, schreef Nico Hendriks destijds. Architect René van Zuuk reageerde hierop met te schrijven dat zijn vaststelling dat het paviljoen er troosteloos bij staat volkomen terecht was.
Geen onderhoud
Tien jaar zonder enige vorm van onderhoud kan het paviljoen niet aan, schreef Van Zuuk. Zelfs het schoonmaken van de cannelures waar je makkelijk bij kan komen werd niet gedaan. Omdat het paviljoen op het water staat en naast een bos hebben wij er in der tijd bewust gekozen om de buitenste schil van niet poreuze roestvrije materialen te maken zoals aluminium en (red ceder) hout. Dit soort materialen nemen minder vuil op en zijn in principe goed schoon te maken. Zelfs nu zou dat geen probleem hoeven te zijn maar de eigenaren zijn moeilijk te bewegen om daar iets aan te doen, aldus de architect.
Opknapbeurt
Met het artikel van Nico Hendriks in de hand heeft Van Zuuk de gemeente Zeewolde geconfronteerd met de erbarmelijke toestand van het paviljoen. De gemeente Zeewolde kende het artikel en was zo sportief zich de kritiek van Nico Hendriks aan te trekken.
Het resultaat is dat De Verbeelding recentelijk grondig onder handen is genomen. Het gebouw is schoongemaakt en waar nodig hersteld. Door deze opknapbeurt ligt het te stralen en ziet het er weer uit zoals oorspronkelijk de bedoeling was. Fotograaf Wiep van Apeldoorn maakte er een paar foto’s van.
‘Ik ben er erg blij mee’, zegt Van Zuuk. ‘De verbeelding ligt op een schitterende locatie en is een van onze mooiere projecten. Dan doet het pijn als je ziet dat verval toeslaat. Dat is geen reclame voor ons, maar ook niet voor de gemeente. Gelukkig straal het paviljoen nu weer. Zo zie je maar wat voor effect een artikel in Bouwwereld kan hebben.’
