”Een historische fout,” noemt architect en buurman Erik Blits de sloop. ”Er staan niet veel gebouwen uit de jaren zestig in Amsterdam. Dit gebouw slopen is een daad van geschiedvervalsing.”
De gemeente bouwde het Wibauthuis midden jaren zestig om er de Dienst Volkshuisvesting in onder te brengen. De laatste jaren fungeerde het gebouw als onderkomen voor studenten van de Hogeschool van Amsterdam (HvA).
Sloopvergunning
Eind jaren negentig maakte de HvA al plannen om op de plaats van het Wibauthuis een grote campus te bouwen. Op deze ‘Amstelcampus’ zou alle bedrijvigheid van de HvA worden geconcentreerd. In 2006 verleende het stadsdeel de hogeschool een vergunning om het pand te slopen.
Volgens sommigen bezit het gebouw monumentale waarde, omdat het kenmerkend is voor de architectuur van de jaren zestig. Een actiegroep had echter geen succes: de rechter besliste dat de vergunning rechtmatig was en dat het gebouw geen monument zou worden. En dus mocht het worden gesloopt.
De laatste maanden is het gebouw van binnen al helemaal leeggehaald en nu gaat het definitief tegen de grond. Vanaf 2010 moet het merendeel van de hogeschoolstudenten op de Amstelcampus colleges volgen.
Eeuwig zonde
Architect Blits is nog steeds teleurgesteld. ”Het was een helder gebouw en zeker niet alledaags. Er komt nu vast iets heel erg alledaags voor terug en dat is eeuwig zonde.”
Architecte Alexandra Bonazzi woont vlak naast het Wibauthuis. ”Ik ben ook zeker voor het behoud van oude panden, maar je moet niet altijd alles willen laten staan. Dit gebouw heeft weinig visuele waarde, het is smerig en lelijk. Ik heb een hekel aan het gebouw en ik ben blij als het straks gesloopt is.”
Bron: Het Parool
