
Met bijzondere geveltechniek doorbreekt De Verkenner de monotone opbouw van Kanaleneiland Utrecht. De gevels zijn uitgevoerd in gekleurd structuurbeton met reliëfsprongen en ingestorte keramische tegels. Het buitenblad is deels constructief.
Woontoren De Verkenner mocht in geen enkel opzicht het beeld oproepen van de bestaande monotone galerijflats van het Utrechtse Kanaleneiland. De kenmerkende lange galerijen, de gesloten kopgevels en de grijze onderkanten van balkons en galerijen met consoles moesten dus nadrukkelijk worden vermeden. Daarbij moest het woongebouw ook nog passen binnen de stedenbouwkundige opzet die eerder gemaakt was voor een kantoortoren. Mei architects and planners nam die uitdaging aan. Het resulteerde in bijzondere gevels, maar ook in een bijzondere vorm van het gebouw, met op de 11e verdieping een overstek om het voor de exploitatie benodigde aantal woningen te kunnen realiseren. De geluidbelasting op de noordgevel speelde ook een rol en had invloed op de plek van de buitenruimtes en daarmee op de gebouwindeling.
Verspringende draagconstructies
Vanuit stedenbouwkundig opzicht was aan de Churchilllaan een hoge glazen plint voorgeschreven, met daarboven op 9 meter hoogte een overstek. In deze eerste drie bouwlagen heeft Mei architects aan de noordgevel woonwerkwoningen gemaakt over twee extra hoge bouwlagen. De bouwmuren van deze woningen liggen echter niet gelijk aan de bouwmuren van de hogere bouwlagen. Daarom zijn de bouwmuren hier uitgevoerd in kalkzandsteen en zijn betonnen schijven toegevoegd als dragers van de – in het werk gestorte betonnen – bouwmuren hierboven. Bij het overstek op de 11e verdieping verspringen de bouwmuren opnieuw. De betonnen buitenwand waaraan het overstek hangt, steunt namelijk niet rechtstreeks af op een bouwmuur, maar is op een half stramien precies tussen twee bouwmuren in geplaatst. Daardoor was een overgangsconstructie nodig in de vorm van een meter dikke betonvloer, die de belastingen uit deze wand overbrengt naar de twee onderliggende bouwmuren. De 10e verdieping heeft daardoor een meter extra bruto hoogte, die in de naastgelegen woningen resulteert in een meter extra netto hoogte. Vanwege de zware constructieve functie van de betonnen buitenwand waaraan het overstek hangt, was het niet mogelijk om overal in die wand sparingen te maken voor ramen. Mei wilde het raampatroon van het gebouw echter niet doorbreken. Daarom zijn een soort shadowboxen gecreëerd, in de vorm van een aluminium sandwichpaneel met helder glas ervoor. Op die manier blijven het beeld en de reflectie zoveel mogelijk gelijk aan die van de andere ramen, vertelt projectmanager Robert Platje van Mei architects….
Het hele artikel over woontoren De Verkenner in Utrecht staat in Bouwwereld 05, die 20 mei verschijnt.
Dit artikel in Bouwwereld valt onder het Premium deel van de website, daar is ook de online versie van het vakblad te lezen.