Pagina 19 van: Bouwwereld #02/2021
19
Saman mohammadi en niel Slob van Re:boRn houden kantooR aan de
chique Zuid-aS in amSteRdam, ongeveeR de laatSte plaatS waaR je
ondeRnemeRS veRwacht met oog vooR een duuRZame weReld. waaRom
Ze niet op een hippe bRoedplaatS te midden van geeStveRwanten
eldeRS in de Stad Zijn neeRgeStReken? dat iS meteen een van de meeSt
geStelde vRagen die Ze keeR op keeR moeten beantwooRden en voRmt
tegelijkeRtijd de keRn van het ontStaan van hun bedRijF Re:boRn.
TeksT peteR de winteR FoTo’s maRtin wengelaaR
S
aman en niel geloven dat je het verschil moet maken in
het hart van de oude economie. op een bekende broed-
plaats met geestverwanten tref je volgens hen alleen
gelovers in dezelfde kerk aan, terwijl zij liever tussen
atheïsten zitten om ze tot het geloof in duurzaam bouwen en
ontwikkelen te bekeren. en niet zonder succes. directieleden
van financiële instellingen, bouwers en andere grote spelers in
nederland kwamen reeds op de koffie en beginnen in te zien dat
het ook anders kan. als je wilt veranderen, zo is hun stellige over-
tuiging, moet je beginnen in waar de oude lineaire economie de
scepter zwaait. tussen niet-gelijkgestemden. pas dan val je op.
de mensen die op broedplaatsen zitten, zien ze als partners die
toch het roer al omgooiden. daar hoef je niet bij te zitten, maar
die wil je vooral in je netwerk hebben om mee samen te werken.
Voor we verder gaan. Wie zijn Saman Mohammadi en Niel
Slob?
Sm: “op m’n negende ben ik vanuit iran naar hier geëmigreerd.
ik schreef in die tijd als een pers van rechts naar links en sprak
twee dialecten waaronder Farsi en moest me de nederlandse
cultuur nog eigen maken. voordeel daarvan is dat ik het mooiste
van beide culturen weet te combineren: de oosterse warmte
en gastvrijheid combineer ik met de nederlandse nuchterheid
en directheid. het ondernemerschap heb ik van beide culturen
overgenomen.”
nS: “ik ben opgegroeid in Stolwijk, een klein plaatsje onder
de rook van gouda en heb een door en door nederlandse
achtergrond. m’n ene opa werkte bij de melkunie en m’n an-
dere opa was boer. van kinds af aan had ik een fascinatie voor
lego en van daaruit ben ik bouwkunde gaan doen aan de tu
delft, omdat ik architect of ontwikkelaar wilde worden. daar
liep ik Saman tegen het lijf. we zijn elkaar tegengekomen in de
master en besloten toen samen af te studeren op Realestate
en bouwkunde en dat is meteen het fundament van het hele
Re:boRn-verhaal. het land zat toen diep in een economische
Fotobijschrift kleur
koploperS
crisis en overal zag je leegstaande kantoren en gebieden. wat
ons direct fascineerde, was de vraag hoe dat kon ontstaan en
waarom er gebouwd werd zoals er gebouwd werd. Samen zijn
we toen gaan nadenken over de vraag hoe je een gebouwde
omgeving kunt maken die zich makkelijk kan aanpassen aan
veranderende economische omstandigheden en rijpte het idee
van functievrije gebouwen.”
Sm: “aan de ene kant had je leegstaande kantoren, terwijl er
aan de andere kant enorme tekorten waren in zorg en wonen.
die problematiek speelt nog steeds. we hebben dus niets ge-
leerd van de vorige crisis. daar komt bij dat ik niet geloof dat
we door een crisis alles om gaan gooien. Zodra het kan zijn
we weer terug bij business as usual. waar wij over nagedacht
hebben, is hoe er zo’n enorme mismatch kan bestaan tussen
vraag en aanbod in zorg, wonen en kantoren die leegstaan. dat
die problematiek niet wordt aangepakt, heeft te maken met
gebouwen die maar gebrekkig functioneren en soms laat de
fiscaliteit een functieverandering niet toe, omdat de eigenaar
dan het pand niet kan afboeken en noem maar op. maar het zijn
hoe dan ook oneigenlijke redenen voor een disfunctionerende
gebouwde omgeving. daar wilden wij iets op bedenken.”
Op die problematiek zijn jullie afgestudeerd begreep ik?
nS: “klopt. ons afstudeerproject heette ‘Flexibiliteit als funde-
ring voor duurzaamheid’ en dat ging over meer dan alleen ge-
bouwen. we verdiepten ons ook in financieringsmodellen. we
bestudeerden de technische kant van het verhaal: hoe kun je
een functievrij gebouw ontwerpen waarbinnen je het gebruik
van een kantoor, woningen of zorginstelling kunt toepassen. als
je dat fysiek zo wilt maken, dan heb je ook andere samenwer-
kings- en financieringsmodellen nodig. dat bleek een moeizame
weg. ontwikkelaars en onderwijsinstellingen namen hooguit 20
tot 30 procent van de nieuwe ideeën mee. voor de rest bleven
ze steken in argwaan tegenover het nieuwe. dat schoot dus niet
op en daarom zijn we zo’n zes jaar geleden zelf maar gaan ont-
18-19-20-21-22-23_koploper.indd 19 12-03-21 09:32