Pagina 22 van: Bouwwereld #02/2021

22
koplopers
Op jullie website staat ‘we doen altijd wat we net niet kunnen’.
Wat bedoel je daarmee. Jullie zijn Pippi Langkous toch niet?
Sm: “je hoeft niet iets gedaan te hebben om het te kunnen.
momenteel zijn we bijvoorbeeld bezig de Satelliet van de ne-
derlandsche bank te ontmantelen om de gebouwcomponen-
ten verderop in de stad te transformeren tot nieuwe gebouwen.
voor ons is dat de eerste keer, maar we durven het aan omdat
we vertrouwen hebben in het team waarmee we dit project
runnen. Zo’n team moet geloven in iets groters. wat dát betreft,
denk ik wel eens aan de wright brothers. die droomden van
een vliegtuig, maar hadden er nog nooit een gemaakt. Ze ver-
zamelden een team van mensen met dezelfde droom, maar met
andere specifieke kwaliteiten en zo konden ze hun vliegtuig
toch bouwen.”
nS: “het gaat dus om een team van experts die op elkaar inge-
speeld zijn en dezelfde idealen delen. willenschap noemen we
dat ook wel en dat leidt uiteindelijk tot de wetenschap hoe je
het moet doen.”
Wat moet er volgens jullie gebouwd en ontwikkeld worden?
nS: “wij zien gebouwen nooit als een geheel. Ze bestaan in
onze optiek uit laagjes die elk hun eigen levenscyclus kennen.
waar het probleem is ontstaan, is dat we gebouwen in het ver-
leden zijn gaan zien als een star geheel. en nog steeds maken
we gebouwen die goed zijn voor maar één bestemming. waar
behoefte aan is, zijn structuren die je in de loop van de tijd mak-
kelijk kunt aanpassen. Functievrije gebouwen dus.”
Sm: “dat is een technisch antwoord op je vraag, maar er is ook
een strategisch antwoord nodig. onze politiek – en dan met
name de wethouders die over bouwen gaan – zou zich meer
moeten focussen op hoe de chemie van een stad werkt. als
we bijvoorbeeld met een wethouder aan tafel gaan over een
woontoren in het centrum, dan vraag ik me af waarom we per se
moeten voldoen aan sociale woningbouw en middensegment –
het woonbeleid – terwijl er enorme behoefte is aan zorggebou-
wen. dan krijg je te horen dat de coalitie het zo bepaald heeft.
wij leggen zo’n wethouder dan uit dat ouderen te lang in een te
grote woning moeten blijven omdat er geen zorgappartementen
in zijn stad zijn. dus als we geen appartementen voor sociale
en middenhuur hoeven te maken, maar zorgunits, dan kunnen
die ouderen verhuizen en komen die te grote woningen vrij voor
gezinnen. als je vanuit dat marktbewustzijn ontwikkelt, geef je
woningen terug aan de maatschappij.”
18-19-20-21-22-23_koploper.indd 22 12-03-21 09:32