Pagina 87 van: Bouwwereld #03/2021
87
W
e verspillen een derde van al ons geproduceerde
voedsel. Zuivel staat zelfs op nummer twee in
de top tien van het meest weggegooide voed-
sel in Nederland en die ‘reststromen’ hebben op
dit moment geen volwaardige herbestemming. Zonde, vindt de
Argentijn Sebastian Guzman Olmos, die na een studie grafisch
ontwerp en mode in Buenos Aires zijn passie en plek vond op de
Design Academy Eindhoven waar hij nu derdejaars student is.
Hij nam een typisch in de Nederlandse context passend product
als uitgangspunt en stelt er kritische vragen over. “Vanwege het
melkquotum, de melkprijs en uit oogpunt van de concurrentie
wordt veel melk weggegooid, of het blijft in poedervorm – ca-
seïne – ongebruikt in de opslag liggen. Ook eieren die voor dis-
tributie worden gecontroleerd op gebreken zoals vuil, bescha-
digingen en vervormingen, worden weggegooid wanneer ze
‘onvolmaakt’ worden bevonden. “Aan dit systeem moet drastisch
iets veranderen”, meent de ontwerper, “we kunnen gewoonweg
niet doorgaan met deze verspilling.”
Hij heeft een manier gevonden om eierschalen en caseïne –
een veelvoorkomend melkeiwit – te verwerken tot een compo-
siet, een bioplastic dat volledig biologisch afbreekbaar is en dat
in een mal met een hydraulische pers wordt geperst. Samen
met de inmiddels weer in Stockholm werkende medestudent
Nils Ahrenberg heeft Guzman, die nu stage loopt in Berlijn, er
esthetische meubels en objecten van gemaakt. Ze presenteer-
den die tijdens de expositie Circular Materialists (2019-20) in
Kazerne in Eindhoven.
Caseïne, zetmeel en houtvezels
Guzman ziet veel potentie in het nieuwe materiaal en zet het
onderzoek voort. Hij probeerde van alles uit met koffiedrab, ei-
erschalen, fungi, zetmeel en ontdekte dat voor de Tweede We-
reldoorlog caseïne werd gebruikt als basis voor de vervaardi-
ging van plastic producten voordat aardolie zijn intrede deed.
Om een composiet te maken werd ook een op petroleum geba-
seerd bindmiddel gebruikt, Guzman zocht naar een plantaardige
binder. Met een formule uit de wetenschap werkte de ‘low tech
alchemist’ in het Biolab van de Design Academy. Hij vervaar-
digde met een op aardappelzetmeel gebaseerd biopolymeer en
allerlei soorten houtzaagsel – restafval van de zaagmachines op
de academie – een composteerbare caseïne-biovezelplaat. Een
tegel die niet alleen functioneel en duurzaam is, maar ook zeer
esthetisch oogt en lichtzoet naar melk ruikt. Neu Lignum (nieuw
hout, een mix van Duits en Latijn) noemt hij het resultaat van zijn
doorlopende researchproject naar innovatie met biomaterialen.
De volgende stap is zijn netwerk uitbreiden door interdiscipli-
naire samenwerkingen aan te gaan met bijvoorbeeld ingenieurs
Materiaalinnovator
VEEL ONTWErpErS ZijN uiTErST CrEATiEf ALS HET
GAAT OVEr MATEriAALiNNOVATiES Of HET GEBruiK
VAN BESTAANDE MATEriALEN Op EEN NiEuWE
MANiEr. ZO WOrDT uiT AfVALpLASTiC EEN NiEuWE
GrONDSTOf GEMAAKT, BLijKT MyCELiuM EEN
pErfECT iSOLErEND BOuWMATEriAAL EN WOrDEN
SCHONE BAKSTENEN GEMAAKT uiT pfAS-VErVuiLDE
GrOND. SEBASTiAN GuZMAN OLMOS ONDErZOEKT
HOE jE BiOBASED prODuCTEN VAN CASEïNE EN
EiErSCHALEN KuNT MAKEN ALS ALTErNATiEVE
MATEriALEN VOOr iNTEriEurDESiGNErS EN
ArCHiTECTEN.
TeksT ViVEKA VAN DE VLiET
NEu LiGNuM-
NiEuW HOuT
Sebastian Guzman Olmos
86-87-88_materiaalinnovator.indd 87 30-04-21 09:19