Pagina 95 van: Bouwwereld #06/2021

95

Geschiedenis van de watertoren dUin en Bosch
In 1904 verrees psychiatrisch ziekenhuiscomplex Duin en Bosch in Castricum. Aan het begin van de 20e eeuw ont-

stond het idee dat psychiatrische patiënten gebaat zouden zijn bij een rustige omgeving zonder prikkels, met de be-

schikbaarheid van gezonde, frisse zeelucht. Daarom bouwde de Provinciale Staten van Noord-Holland de psychiatri-

sche inrichting in de duinen. De instelling had een terrein van 82 hectare en dus genoeg ruimte voor de patiënten om

te wandelen en in moestuinen te werken. De instelling is opgezet volgens het paviljoensysteem met zes paviljoens

voor de patiënten, diverse dienstwoningen en bijgebouwen. In de jaren daarna volgden diverse nieuwe gebouwen en

een tramlijn vanaf station Castricum.

In 1908 werd de instelling helemaal zelfvoorzienend, toen op het afgelegen terrein een watertoren werd gebouwd.

Het ontwerp en de realisatie van de watertoren werden uitgevoerd door de Provinciale Waterstaat van Noord-Hol-

land. Het bouwkundig ontwerp was van hoofdingenieur J. Scholtens. Hoofdopzichter A. van Vliet begeleidde de

uitvoering en de Duitse firma F.A. Neuman uit Eschweiler ontwierp en bouwde het reservoir.

In de loop der jaren zijn veel panden op het terrein vervangen door nieuwbouw, maar het kerkje en de watertoren zijn

altijd behouden gebleven en sinds 2001 aangewezen als rijksmonumenten.

Fotobijschrift kleur

Jetty en Maarten Min
van Min2 bouw-
kunst uit Bergen
kregen via Peter
Ramp (links op de
foto), beheerder
van De Kennemer
Duincampings,
de opdracht voor
transformatie van de
watertoren in Castri-
cum naar eenkamer-
hotel. (Foto: Peter
de Winter)

Project transformatie

eerste plaats is de schacht vakkundig gerestaureerd en zijn de

oorspronkelijke stalen ringen die dienen ter versteviging van de

bovenkant, serieus onder handen genomen. Er is wel een con-

structeur bij het ontwerp betrokken geweest, maar echt span-

nend is het nooit geworden. De schacht kon destijds een paar

duizend liter water dragen en de hotelkamer weegt slechts een

fractie daarvan.”

De hotelkamer zelf is uitgevoerd als brandcompartiment. Van-

daar dat de onderkant van de opbouw door Pronk brandwe-

rend gemaakt is met gipsplaat. Om te kunnen blussen, is in de

schacht een zogenoemde droge blusleiding aangebracht die

uitkomt in de kamer. Er is nog wel nagedacht over een sprink-

lerinstallatie, maar dat was volgens de brandweer niet nodig.

meest trots
Zwart is de leidende kleur in het interieur. Buiten is een don-

kergroene kleur toegepast voor het staalwerk. De staalblauwe

vloerbedekking refereert aan het water. Het meest trost zijn

Maarten en Jetty Min op het feit dat de transformatie/restaura-

tie überhaupt gelukt is. Het was al met al een langlopend proces

waar ze als architect een lange adem voor nodig hadden. “Het

is vaak een kwestie van doorgaan en volhouden. En dan worden

we blij dat er ondanks alle regels en voorschriften waaraan we

moesten voldoen en alle partijen die er ook wat van vonden, er

nu toch het ontwerp staat dat we voor ogen hadden. Castricum

is een monument rijker en ook dat maakt onze betrokkenheid bij

de transformatie meer dan de moeite waard.” n

86-87-88-89-90-91-92-93-94-95_watertoren.indd 95 27-09-21 10:55