3
WELKOM
EEr wordt over bouwend Nederland veel beweerd. Zo zou de sector behoudend en weinig innovatief zijn en als puntje bij paaltje komt enkel maar voorspelbare gebou-wen optrekken. U zult begrijpen dat ik daar ietwat anders over denk. En dat is geen wishful thinking van mijn kant; de inhoud van deze editie is er het bewijs van. Als het erop aankomt, dan blinken bouwers en ontwerpers uit in vindingrijkheid en maken ze het onmogelijke waar. Neem het artikel over het nieuwe complex rondom restaurant The Harbour Club in Amsterdam-Oost. Dat gebouw herbergt niet alleen 86 apparte-menten, maar ook een doos-in-doosconstructie met daarin een nieuwe eventzaal. Op het dak van het gebouw staan drie voormalige, tot stadswoning getransformeerde wijnsilo’s en de installaties van horeca en zaal zijn zoveel mogelijk inpandig geplaatst. Het technisch ambitieuze ontwerp kon dankzij een vergaande integratie van verschil-lende innovatieve hightech software succesvol worden uitgevoerd. Ik kan werkelijk niets behoudens in de ambities achter dit complex ontdekken. En wat dacht u van het nieuwe paviljoen in de Rotterdamse Leuvehaven. Op de eerste plaats werd het de zoveelste blikvanger van de Maasstad, maar belangrijker is, en helemaal in lijn met de circulaire transitie waar de sector tot over haar oren in zit, dat hergebruik van de
bestaande staalconstructie en fundering als uitgangspunt werd genomen. Hoe
eigentijds wilt u het hebben? Hetzelfde geldt voor Onno Dwars, CEO van
Ballast Nedam Development. In het interview in dit blad zet hij uiteen dat
het bedrijf aanjager wil zijn van de biobased economie en legt hij uit wat
daar de consequenties van zijn voor de bedrijfsvoering. Hoezo behoudend?
Het zijn dit soort initiatieven die me hoopvol stemmen dat het met de wereld
van mijn kinderen en hun kinderen uiteindelijk goed gaat komen.
Peter de Winter / hoofdredacteur
[email protected]
FANTASIE
03_editorial.indd 3 01-11-21 10:30
