Pagina 67 van: Bouwwereld #08/2022
67
COLUMN
SSinds jaar en dag ontwerpt en engineert ons bureau gebouwen voor de maatschappij. Dat zit verankerd in het DNA van ons bu-
reau. Niet alleen met onze projecten zijn we direct verweven
met de maatschappij, ook in de wijze waarop wij ondernemen
hebben we hier blijvende aandacht voor. Stijgende bedrijfs-
kosten die niet direct in relatie staan tot een omzettoename,
kunnen leiden tot herziening van maatschappelijk verantwoord
ondernemen. Die herziening betreft niet alleen het eigen bedrijf,
maar kan ook grote gevolgen hebben voor partners, leveran-
ciers en afnemers met wie je samenwerkt.
Het woord onzekerheid is wat mij betreft het meest uitgespro-
ken woord van 2022 als het gaat over ondernemen in het al-
gemeen, en specifi ek over de bouwsector. De oorzaken kunnen
we inmiddels allemaal dromen en omvatten prijsstijgingen van
grondstoffen, materialen en energie, het wegvallen van de stik-
stofvrijstelling en uitstel van de nieuwe omgevingswet. Het is
een opeenstapeling van onzekerheden die maakt dat de bouw
in toenemende mate last heeft en zal krijgen van vertragingen in
processen door budgetten die niet haalbaar blijken.
Deze bekoeling zal leiden tot minder druk op de bouw en dus
ook een afname aan vacatures. Wij merken bijvoorbeeld al dat
er meer aanbod van nieuwe medewerkers is. In de fi nanciële
crisis heeft een dergelijke bekoeling in de bouw geleid tot een
grote aderlating van bouwkundige en ontwerptechnische talen-
ten want er was geen droog brood te verdienen in die tijd.
Door de infl atie gaat ook de koopkracht van velen achteruit en
zullen de CAO’s hierop aangepast dienen te worden. De CAO
voor architectenbureaus heeft bijvoorbeeld al een voortijdige
verhoging van de lonen per 1 januari 2023 doorgevoerd. Deze
loonstijging zal ook zijn weerslag hebben op prijzen van produc-
ten en diensten. Volgend jaar wordt alles duurder; dat staat voor
mij in ieder geval als een paal boven water.
GELUK ZIT IN DE KLEINE DINGEN
Zoals veel werkgevers in onze branche, hebben ook wij onze
medewerkers eenmalig gecompenseerd in de almaar toene-
mende kosten. Waar de verdere prijsstijgingen naar toe gaan is
nog niet te voorspellen en dus zijn prijs-vaste contracten niet, of
heel moeilijk, vast te leggen. Daar kampen de bouwende partij-
en al langer mee en ik vrees dat deze trend zich voorlopig voort-
zet. Na het verdwijnen van het door onszelf bemenste bedrijfs-
restaurant bijvoorbeeld zijn we het gesprek aangegaan met het
lokale werkleerbedrijf Drechtwerk. De werkzaamheden in de
keuken van dit werkleerbedrijf, geleid door een begenadigde
chef, worden volledig ingevuld door mensen met een afstand tot
de arbeidsmarkt. Ze bereiden maaltijden op bestelling en een
aantal keren per maand verzorgen ze de lunch voor ons hele
bureau. Er wordt dan fl ink uitgepakt met zelfgemaakte salades,
luxe belegde broodjes en vruchtensap, alles vers bereid. We zien
dat de medewerkers van het werkleerbedrijf de aankleding van
de lunchtafels, de toelichting op al het smakelijks en het oprui-
men enthousiast en met veel plezier invullen. Het is voor ons,
en ik hoop ook voor hen, hartverwarmend. Ook deze wijze van
maatschappelijke betrokkenheid koesteren wij. Ik hoop dat er
bij veel bedrijven ruimte blijft bestaan om dergelijke samenwer-
kingen aan te gaan ondanks alle onzekerheden. Want geluk zit
toch vaak in de kleine dingen.
IK HOOP DAT VEEL BEDRIJVEN
MAATSCHAPPELIJK VERANTWOORD KUNNEN
BLIJVEN ONDERNEMEN ONDANKS ALLE
ONZEKERHEDEN
Vincent Ketting,
partner EGM
architecten
67_columnvincent.indd 67 08-12-2022 14:36