Pagina 16 van: Bouwwereld #7 2020
16
Het gaat stadsgeograaf Cody HoCHstenbaCH aan Het Hart dat de politiek
de opvattingen over volksHuisvesting waar nederland internationaal
om geprezen werd, aan Het verkwanselen is. ook maakt Hij ziCH zorgen
om de soCiale-Huurwoningmarkt, die in omvang afneemt, ziCH riCHt op een
steeds kleinere doelgroep en afglijdt riCHting woningbouw voor de
allerarmsten. dat leidt in zijn ogen tot verloedering, waardoor steeds
meer mensen weg willen uit die buurten. als Het aan Hem ligt moet Het
woningaanbod in steden zo worden samengesteld dat iedereen van
Hoog- tot laagopgeleid er kan wonen voor niet meer dan dertig proCent
van Het inkomen. dat kan als den Haag minder foCust op woningbezit.
TeksT peter de winter FoTo’s martin wengelaar
C
ody Hochstenbach (31) is als postdoctoraal on-
derzoeker stadsgeografie verbonden aan de uni-
versiteit van amsterdam (uva). in die kwaliteit
bestudeert hij thema’s als ruimtelijke ongelijkheid
en de opwaardering van arbeidersbuurten (gentrificatie), een
onderwerp waarover hij een proefschrift schreef. daarnaast
houdt hij zich bezig met woonbeleid en de woningmarkt. on-
langs begon hij aan een driejarig onderzoek naar de invloed van
beleggers op de woningmarkt. Cody Hochstenbach kan dit on-
derzoek uitvoeren in het kader van de prestigieuze veni-beurs,
die nwo ieder jaar toekent aan 150 projecten. op voorhand
zegt hij over dit onderzoek dat de opmars van kleine beleggers
die met een paar pandjes de verhuurdersmarkt betreden, naar
alle waarschijnlijkheid meer invloed heeft op de huurprijs dan
het handelen van grote beleggers met een paar honderd pan-
den in portefeuille.
dat Cody Hochstenbach stadsgeograaf zou worden, zat er van
jongs af aan al in. onlangs nog vond hij in een kartonnen doos
een paar carrièredocumentjes terug uit zijn middelbare school-
tijd – hij was toen een jaar of veertien – waarin hij schreef stads-
geograaf te willen worden. wat hem boeit aan het vak, en wat
hem greep tijdens zijn studie, was het feit dat je de thema’s die
je onderzoekt overal om je heen ziet. “als je gentrificatie onder-
zoekt”, zegt hij, “dan zie je de resultaten daarvan in de voor malige
arbeidersbuurten en toen ik onderzoek deed naar krimpregio’s
zoals zuid-limburg – ik kom oorspronkelijk uit maastricht –
dan herken je daar direct de facetten van.” daarnaast hebben
een aantal van de meest urgente thema’s wat hem betreft een
duidelijke ruimtelijke component. sociale ongelijkheid staat
momenteel sterk in de belangstelling en heeft een ruimtelijke
uitdrukking, wat in zijn optiek zoveel wil zeggen als dat je die
ongelijkheid weerspiegeld ziet in onder meer de kwaliteit van
koploper
wonen en huisvesting in de steden. steeds meer wijken met
sociale-huurwoningen zie je verpauperen. die aftakeling van de
ruimte maakt het probleem zichtbaar en dat spreekt hem aan.
Welke signalen duiden volgens jou op een crisis in de woning-
markt?
“er zijn goed opgeleide dertigers, leeftijdgenoten dus, die über-
haupt weinig kans maken op een sociale-huurwoning in am-
sterdam. en als ze dan toch in de stad willen wonen, zijn ze
aangewezen op een huurwoning in de vrije sector en moeten
ze 1.500 euro huur per maand opbrengen voor een schamele
vijftig vierkante meter. dat is zo’n hoog bedrag dat ze vaak een
woning moeten delen. domweg omdat ze de huur in hun eentje
niet kunnen ophoesten.”
En een woning delen is erg?
“niet per definitie. zelf deel ik ook een woning met een huisge-
noot. dat vind ik nu nog leuk, maar aan de andere kant zijn er ge-
noeg momenten dat ik verlang naar iets voor mezelf. daarnaast
is dat gedwongen delen een vorm van uitgestelde levensloop. je
verwacht dat je in je leven een aantal stappen kunt maken. een
ervan is het ouderlijk huis verlaten, wat door de schaarste aan
betaalbare woningen steeds lastiger aan het worden is. denk
maar aan het toenemende aantal jongeren dat als boemerang-
kinderen weer intrekt in het ouderlijk huis. een andere stap is dat
je het ouderlijk huis verlaat en je een paar jaar flexibel en tijdelijk
woont. maar dan breekt onvermijdelijk de periode aan dat je toe
bent aan een volgende stap richting zelfstandigheid, zekerheid
en vastheid wat wonen betreft. die laatste stap is steeds lasti-
ger te zetten. als ik het op mijn persoonlijke situatie betrek, vind
ik het toch apart dat ik op m’n 31e, hoog opgeleid en met een
prima baan, nog steeds een woning moet delen. je kunt daar
16-17-18-19-20-21_koploper.indd 16 06-11-20 08:29