selijke vissers met hun kleurrijke bootjes de zee opgaan om te
vissen. Daaroverheen is het instituut gezet dat zich als het ware
vasthoudt aan het rotsachtige van de omgeving.”
Het gebouw ligt in een aardbevingsgebied en de architect zette
de schuine kolommen in verschillende hoeken, zodat het ge-
bouw een aardbeving kan doorstaan. “En het mooie is dat de
oorspronkelijke functie er nog steeds inzit tot de lokale vissers
aan toe, die een deel van hun vangst afstaan voor onderzoek.
Ook dat maakt het gebouw zo bijzonder: de functie klopt per-
fect met de plek. Probleem is dat Chili geen monumentenzorg
en daarmee geen bescherming kent van belangrijke gebouwen.
Door de huidige politieke situatie krijgt de universiteit boven-
dien maar weinig funding. Geld voor onderhoud is er niet, waar-
door het instituut op instorten staat. Maar ondanks die beroerde
staat is de grootsheid van de architectuur nog alom aanwezig.”
Verheijen heeft wel een idee om Montemar voor de ondergang
te behoeden. “In het oorspronkelijke plan tekende Enrique een
grote uitbreiding. Wat je kunt doen, is een internationale prijs-
vraag uitschrijven voor een nieuwe uitbreiding met de functie
van aquarium, gerelateerd aan de wetenschappers ernaast.
Daarmee kun je het toerisme bevorderen en zo de financiële
middelen bij elkaar krijgen om het gebouw te restaureren. Ge-
lukkig is het instituut op de lijst van DOCOMOMO terechtgeko-
men als een van de meest bedreigde gebouwen ter wereld (in-
ternationale non-profitorganisatie voor het DOcumenteren en
COnserveren van gebouwen en stedenbouwkundige en land-
schappelijke ensembles van de MOdern MOvement, red.).” n
7
06-07-08_supergaaf.indd 7 03-12-20 16:50